öldüğü için çayı soğuyan babalar

babam yine kapıyı ayağıyla çalıyor

gelirken elleri dolu gelmiş anlaşılan

gelirken yanında ekmek, süt

gelirken yanında proletarya

gelirken yanında berlin stalinallee yapı işçileri, csepel çelik işçileri

gelirken yanında tatabanya madencileri

babam, elleri naylon poşetler yüzünden kesilen

dili damağı hep kuru

akşam menülerinde hiç kere seçici

karısından bizzat çay isteyip ana haber bültenlerinin karşısında ölüye kalan

babam; 1.80’e 100 kilo gururdan yapılma bir adam

bir adam ki, köşe bucak kaçtığım

fakat annemin “gittikçe babana benziyorsun” dediği

babam, babalar, proletarya, fraternite, tabandakiler, avam, ezilenler, ezikler…

eve coca cola sokmayan babalar

bir işçi sınıfı olarak

carrefourlara asla uğramayan babalar

bir işçi sınıfı olarak

yapman gereken, sofrada zorla uzandığım ucuz peyniri bana yaklaştırmaktı baba

kapıları çarpmak değil

pencereleri hiç değil

forsa bunca tamah edilen dünyada

8 yıl aynı gömleği giydin baba

halbuki sen saçlarını tarardın eskiden

nasıl olduklarını sorardın

şimdi pek çıkmıyorsun dışarlara

çıkma baba, zaten çıkılacak bir dışar kalmadı artık

zaten evden gayrısı kalmadı artık

sen; elinde kumandan, televizyonunda siyasi partilerin

annem içerde öldü baba

televizyonun sesini birazcık kısar mısın?

M.Fanya Genç